Ons stop langs die pad net na Christiana. Twee mans kom aangeloop met ‘n voetpaadjie wat oor die treinspoor kom. Die ouer man het so ‘n verflenterde hoed op en ‘n bossie iets in sy hand. Hulle groet ons vriendelik, eks ma half nie lus vir hulle nie. Die seun vra: “so ‘n fiets is seker duur? Seker duurder as ‘n kar.” “Dis die standaard vraag mompel ek oonderlangs vir Pierrie.” Ma ek voel by myself sleg teenoor die twee vriendelike mense. Ek sien die pa het ‘n bossie in sy hand. “Waarvoor is die bossie?” Sê/vra ek. “Dis vir die bloed. Hoe sê mens, as die bloed ‘n bietjie hoog is. Mens maak ‘n tee met hom” Hoë bloeddruk sê ek op ‘n meerderwaardige manier. “Ja” sê hy. En daar loop hulle en ons gaan aan, drink koffie, maak reg en ry weer verder.
Die ontmoeting met die twee het my besig gehou. Ek dink nie ek was’n mooi kind van my Vader gewees nie. Ek dink nie ek het Sy Koninkryk gebou nie. Jesus vertel ‘n gelykenis waarin Hy sê ‘n mens moet nie op die voorste plekke by ‘n maaltyd gaan sit nie. Jy moet agter gaan sit. Want , as jy jouself verhoog sal jy verneder word en as jy jouself verneder sal jy verhoog word.
Ons het goed gery vandag. Die paaie is net baie plat in hierdie wêreld, ons is nie daaraan gewoond nie. Jy trap die heeltyd. Lemar se knieg het seer geword, maar ons was vanmiddag by die fisio. Ek is seker dit sal more beter gaan. Bid asseblief vir ons. More pak ons die pad Strydenburg toe aan. Ek sien uit na God se les op die pad more.
Baie mooi julle. Sterkte vir die vlg trip.🙏
LikeLike