…is Paasfees ‘n “Celebration of violence”?

Ok, so ek lees hierdie Blog van Roger Gottlieb, en hy vra die vraag. Is Paasfees ‘n “Celebration of Violence?” My vriend Pierrie het my gevra om by ons 08:00 diens te preek, want hy moet 10:00 die Kinderkerssangdiens doen. Toe kom ek op hierdie onderwerp af.

Roger Gottlieb vra; hoe kan dit wees dat so baie “onskuldige” Egiptenare kon sterf? Ek meen al die eerstegeborenes van die Egpiptenare het gesterf, mens en dier. Dis rof, was dit regtig nodig? En in in die Nuwe Testament. Mel Gibson se fliek; onthou jy dit nog? “The Passion of the Christ.” Dit was heavy.

Paasfees raak ‘n metafoor vir ons eie geestelike lewe. Dink maar aan ‘n heavy ding, soos Alkoholisme. Jy is in Slawerny in Egipte. Dis heavy. Maar jy bly daar. Jy is tevrede. Tevrede?! Ja, want jy ken dit. Wat sal dit vat om dit te los? Iets moet sal moet sterf. Miskien iets onskuldig. En ek? Ek sal die eerste tree moet vat. In die woestyn in. In die onbekende in. Skynbaar alleen, bang. En dan? Dan gaan jy uiteindelik in ‘n plek van doodgewone rustigheid in. Hier of in die hemel, maar jy sal.

Jesus se Paasnaweek! Ek wil drie dinge uitlig:
(HIerdie kom net so uit my preek uit…)

1. Dit vertel van die onvermydelikheid van swaarkry.
   “My God, My God, waarom het U my verlaat…”
2. Die waarde van genesing en vergifnis.
   “Vader vergeef hulle, want hulle weet nie wat hulle doen nie.”
3. En die eenvoud van ’n gewone lewe daarna.
   “Kom eet ’n stukkie vis.” Op die strand in rustigheid….

Dit is die pad van die Kruis. Dit is die lewe van ‘n kind van die Here. Dis ‘n pad van swaarkry, pyn, en wedergeboorte. Kyk wat het Jesus gesê: ³⁸Hy wat nie sy kruis opneem en My volg nie, is nie werd om aan My te behoort nie. (Matteus 10:38)

Ek wil nie ‘n lewe van Slawerny leef nie. Maar as ek wil vry kom, gaan ek die eerste tree moet gee, iets gaan moet sterf en JESUS HET KLAAR GESTERF. Maar Hy opgestaan, Hy het opgevaar. Hy is nou in my. Hy stap die pad saam met my…