Author: Henri Meyer (vdm)

Die laaste tyd gaan dit nogal rof.  Dit voel of die lewe die heeltyd houe uitdeel. Harde aanhoudende houe.

Ek gaan ry toe vanoggend kwart voor vyf fiets.  My training partner is nie hier nie, so ek was op my eie.  Dis donkler daardie tyd van die oggend.  Ek ry op ‘n grondpad tussen die plase met ‘n lig.  En toe stop ek.  En dit was amazing.  Die sterre was so mooi; dit het gevoel of ek hulle een vir een kan pluk.  Die melkweg was so helder dat ek gevoel het ek kan daarin gaan swem.  Net ek alleen, êrens baie vroeg in die oggend, in die donker op ‘n grondpad.  En daar daag my opgestane Here op.  Vir my.  Net vir my…

Ek kyk na die amazing helder sterre bo my en ek dink.  Ek dink aan hoe groot God is.  Hoe naby Hy is.  Hy is net so geweldig soos die maan en sterre en als, maar Hy is baie naby.  En ek dink aan Psalm 8.  Veral die woorde “Here onse Here, hoe wonderbaar is U naam oor die hele aarde.”  En ek begin sommer met God te praat oor alles.  En ek bid vir my vrou en kinders, en my skoonpa wat so swaar ly.

Kyk net hoe mooi is die woorde van Psalm 8:4–10 (AFR1983)

⁴As ek u hemel aanskou, die werk van u vingers, die maan en die sterre waaraan U ’n plek gegee het,

⁵wat is die mens dan dat U aan hom dink, die mensekind dat U na hom omsien?

⁶U het hom net ’n bietjie minder as ’n hemelse wese gemaak en hom met aansien en eer gekroon,

⁷U laat hom heers oor die werk van u hande, U het alles aan hom onderwerp:

⁸skape en beeste, alles; selfs die diere in die veld,

⁹die voëls in die lug, en die visse in die see wat die oseane deurkruis.

¹⁰Here, ons Here, hoe wonderbaar is u Naam oor die hele aarde!

Ek het so ‘n ruk terug ‘n boek van Phillip Yancey gelees; “What’s so amazing about Grace?”  Dis ‘n goeie boek hoor .   Dit het regtig vir my iets beteken.  In die boek vertel hy van ‘n vriend wat vir hom ‘n poskaart stuur met die woorde op:  “I am the one Jesus loves.”

Hy sê die vriend het ‘n konferensie bygewoon waar die aanbieder gepraat het oor Johannes die dissipel van Jesus.  En hoe daar van Johannes in die Bybel gepraat word as: “The one Jesus loved.” (Johnannes 20:1–2 (AFR1983) ¹Die Sondagmôre vroeg, toe dit nog donker was, kom Maria Magdalena by die graf en sien dat die klip van die graf af weggerol is.  ²Sy hardloop toe en gaan na Simon Petrus en na die ander dissipel toe vir wie Jesus baie lief was, en sê vir hulle: “Hulle het die Here uit die graf weggevat, en ons weet nie waar hulle Hom nou begrawe het nie.”)
Hy gaan toe verder en sê dat elkeen van ons nou eintlik daardie dissipel is.  Wie ek?  Kan mosie wees nie.  Dit was net Johannes, ek meen, hy was special.

Wel jy sien die punt van Phillip Yancey se boek is dat dit alles oor genade gaan.  God is ‘n God van genade.  Ons kan net genade leef en gee as ons dit kan vat.

Wel jy sien die punt van God se boek is ook lyk my genade.  Dink aan die gelykenis van die Verlore Seun.  Waaroor gaan dit?  ‘n Seun wat wegloop en terugkom?  Nee!  Dit gaan oor ‘n Vader, ‘n genadige liefdevolle Vader, wat nie eers die outjie kans gee om te verduidelik nie.  Hy sien hom vêr aankom.  Omhels hom, soen hom, trek vir hom klere aan en hou ‘n groot feesmaal vir hom.  Hierdie gelykenis vertel die verhaal van ‘n Vader wat sê:  “Jy is die dissipel die een, vir wie ek baie lief is.  My kind, ek is so bly oor jou, ek wag vir jou, ek gaan jou nie veroordeel, laat sleg voel, eenkant skuif nie.  Ek sê weer; Ek is lief vir jou.  Ek is jou liefdevolle Vader…”

We enter into solitude first of all to meet our Lord and to be with him and him alone. Only in the context of grace can we face our sin; only in the place of healing do we dare to show our wounds; only with a singleminded attention to Christ can we give up our clinging fears and face our own true nature.  Henri Nouwen

Kersfees is great.  Dan gaan ons kerk toe, eet ons knuppeldik, kry geskenke, dink aan Jesus se geboorte, swem in die see.  Man dis Somer, Son en See.  Braaivleis, Rugby, Sonneskyn en Chevrolet.  (kyk hoe verklap ek nou my ouderdom…)  Selfs mister Bean vier kersfees.

Maar die eintlike magic.  Die groot tyd in die jaar; is nou.  Paasfees is eintlik die punt.  Sonder Paasfees sou Kersfees geen betekenis hê nie.  As Jesus net gebore was en nooit gesterf, begrawe is en opgestaan het nie.  Was daar niks.

Miskien is Paasfees te heavy vir die mens.  So heavy soos Notre Dame wat afgebrand het.  Dis mos baie lekkerder om oor geboorte te juig.  Niemand wil mos oor brand en dood en sulke dinge praat nie.

As kind het ons gewoonlik paasnaweek iewers heengegaan.  Vakansie gaan hou.  Ons het nooit regtig kerk toe gegaan nie.  Maar nie Kersfees nie.  Kersfees was ons in die kerk, of ons nou by die see was of waar ookal.

More is dit Stil Donderdag.  Jesus eet die laaste Avondmaal saam met sy dissipels.  Hy word gevange geneem.  Vrydag word Hy gekruisig.  Hy sterf Vrydag.  Omdat Hy wil…  Dan kom dit!  Die eintlike dag.  Die groot dag.  DIE GROOTSTE DAG.  Sondag.  Jesus het opgestaan.  Hy Lewe!  Ons kan lewe!

As daar ooit ‘n tyd in die jaar is dat ek wil kerk toe.  Dan is dit hierdie naweek.

“Dankie Jesus. Dankie dat U aan die kruis gehang het.  Vir my.  Ja, stukkende, sondige, useless ou my.  Dankie Jesus.  As U aan die misdadiger wat langs U gehang het genade kon gee.  As U die spul wat U daar gehang het kon vergewe.  Dan kan U my ook mos:  liefhê, vergewe, na luister en al die mooi dinge wat U vir my so gereeld doen, en reeds gedoen het. Amen”

Johannes 10:17–18 (AFR1983) ¹⁷“Die Vader het My lief omdat Ek my lewe aflê om dit weer op te neem. ¹⁸Niemand neem dit van My af nie, maar Ek lê dit uit my eie af. Ek het die volmag om dit af te lê, en Ek het die volmag om dit weer op te neem. Dit is die opdrag wat Ek van my Vader ontvang het.”

Ek moet by die Hoërskool gaan open op ‘n Maandag oggend.  Ek het net 10 minute.  En ek voel nog soos ‘n middeljarige bles oom ook nog.  Ek kan onthou toe ek in die Hoërskool was, niemand is regtig lus vir die Dominee nie.  Veral nie op ‘n Maandag oggend nie…

Maar tog!  Dis so ‘n amazing geleentheid.  Meer as ‘n 1000 kinders.  Wat sê mens?  Wel ek voel ek wil vir hulle sê hoe lief God ons het.  Want sien, dis die een ding wat my die laaste tyd so gedring het.  En gedra het.

Ek wil hulle vertel van my fiets ongeluk.  (Kyk gerus die vorige Blog)  Van hoe God my beskerm het.  Hoe lief God my het.  Maar waar kom ek daaraan?  Ek bedoel nou, dat God my liefhet?

Jesus word gedoop en daar is ‘n stem wat uit die hemel kom.  Die stem sê: “Jy is my geliefde Seun. Oor Jou verheug Ek My.”  (Markus 1:11)  Dink bietjie daaraan, hoe amazing moet dit nie wees nie.  God jou Vader sê dit.  Voor al die mense.  Wat?  Sal ek wil vra.  Ek?  Vader ken U my?  Ek stel teleur, is materialisties, nie altyd eerlik nie, ‘n verloënaar.  Vader ek dink U het miskien die verkeerde ou beet hier. 

Maar dis Jesus onthou.  Hy is sonder sonde; die perfekte seun.  En ek dink by myself:  “maar dis mos nie ek wat daar kniediep in die Jordaan rivier staan nie.  Dis Jesus.”  Maar dis net daar waar Jesus die hele ding op sy kop kom draai.  Hy sê; ek en jy; is ook ons Vader se Seun of Dogter.  Ons staan ook kniediep daar in die Jordaan.  Dieselfde stem praat met my ook.

“Soos die Vader My liefhet, het Ek julle ook lief. Julle moet in my liefde bly.  (Johannes 15:9)

God sê:  “Jy is my geliefde Seun.  Jy is my geliefde dogter.  Oor jou verheug ek my.  My seun, my dogter.  Jy het my nie gekies nie.  Jy het nie my liefde vir jou gekies nie.  Ek het!  Ek is geweldig lief vir jou.  Jy is my Seun, jy is my dogter, net soos Jesus.”

EN EK WIL IN HIERDIE LIEFDE BLY…

Twee weke terug is ek in Stellenbosch vir ‘n kursus, en soos elke oggend gaan ry ek vroeg fiets.  Dit was so ‘n heerlike oggend.  Oppad terug waai die wind lekker van agter af.  Dit is, so by the way, die laaste ding wat ek onthou.  Ek onthou ek het op my Garmin (fiets rekenaar/gps) gekyk en gesien ek ry lekker 55 km/h.  Die volgende ding wat ek onthou is dat ek opkyk en ‘n wit hospitaal plafon sien.  ‘n Kar het my bo van my fiets afgery.  ‘n Ambulans het my kom optel en hospitaal toe gevat nadat ‘n engel gestop het en hulle gebel het (die persoon wat my getref het was te gerattle).

Die lank en die kort van die storie is dat ek niks gebreek het nie.  Net erge harsing skudding.  En dit het my laat dink…

Hoe is dit moontlik dat ek niks gebreek het nie.  Almal is verbaas by die hospitaal.  Ek het die kar nogal hard getref.  My fiets is flenters.  Wel ek dink Ons Vader het my beskerm.  Ja regtig.  In Psalm 91 staan daar¹¹Hy sal sy engele opdrag gee om jou te beskerm waar jy ook al gaan.¹²Op hulle hande sal hulle jou dra, sodat jy nie jou voet teen ’n klip sal stamp nie.

Dis die eerste ding.  Ek moet nou net gaan uitfigure wat my Vader vir my wil sê.  Maar ek dink Hy wil vir my iets sê in die lyn van:  “My kind, ek is baie lief vir jou.  Meer as wat jy ooit sal besef.  Ek gee om vir jou.  Ook as jy gaan fietsry.  Ek is altyd by jou.  Ek het my engele opdrag gegee om jou te beskerm soos so baie ander kere waarvan jy nie eers weet nie.  En my kind, ek wil jou nog gebruik hier op aarde.  Jou lewe is vir my kosbaar…”

Die tweede ding is:  die lewe is baie broos.  kyk wat sê Job 7:9 ⁹Soos ’n wolk weggaan en verdwyn, so gaan ’n mens dood en kom nie terug nie…  Die lewe kan so maklik weggeneem word.  Leef elke dag voluit.  En weet God is altyd daar.  In die goed en die sleg.  Fillipense 4:13 is so mooi in Die Boodskap:  “Vir alles in die lewe, die goeie of die selgte, sien ek kans, omdat Jesus my bron van krag is.”

Ok; ek erken dit, ek is bang vir Chappies… Dit was die naweek weer die Argus fietsresies of soos dit deesdae bekend staan die Cape Town Cycle Tour. Soos wat die resies aangegaan het en hoe nader ons aan Chappies (Chapmans peake drive is ‘n lang opdraande naby aan die einde van die Argus fietresies) gekom het, hoe angstiger het ek geraak. En sien ons resies is hard, daars nie tyd vir opkyk of met iemand praat of wat ookal nie. Toe praat ek maar met Jesus…

“Here” sê ek. “Ek weet hierdie is nou nie eintlik ‘n belangrike ding nie. Dis net ‘n fietsresies after all. Maar kan ek maar met U praat oor Chappies. U sien Jesus ek wetie of ek dit hierdie jaar saam my groep daar gaan oor maak nie. Ek is ma half bang vir dit…”

En so praat ek toe met Jesus die hele pad oor. En weet jy wat. Ek beleef Hom as naby, luisterend en liefdevol. Hy het dit nou nie hard gesê nie. Maar in my hart, het Jesus gesê: “praat maar Henri, ek is lief vir jou. Wat vir jou belangrik is, is vir my ook belangrik, Ek luister graag.”

Dis toe eers lank na die resies dat ek weer daaraan dink en toe onthoou ek wat in Eksodus 33:11 staan “Die Here het direk met Moses gepraat soos ‘n man met sy vriend.”

“En nou: geloof, hoop en liefde bly, hierdie drie. En die grootste hiervan is die liefde!” (1 Kor. 13:13)  Iemand sê eendag vir my: “Het jy al ooit ‘n lykswa gesien met ‘n Venter sleepwaentjie agterna?”  Wat kan ons saamvat hemel toe?

Geloof en Hoop gaan altwee tot ‘n einde kom as ons sterf.  Maar liefde sal bly.  Liefde bly vir ewig.  As ons sterf gaan ons alles verloor wat die lewe vir ons gegee het, behalwe liefde.  Liefde is God in ons.  Liefde woon in ons verhoudinge met mense.  Dit is al wat ons regtig saamvat en agter gaan laat.  Liefde gaan van generasie tot generasie.  Dit hou nooit op nie.

So as dit jou tyd is om huis toe te gaan.  Sê vir jou mense.  Liefde vergaan nooit nie.  Die liefde wat in my hart woon vir jou, daardie liefde is wat jou sal vertroos.